سه سال پیش در چنین روزی(22 خرداد 92) اولین دوره انتخابات شورای اسلامی روستای سات روآر با حضور پرشور اهالی و به ویژه جوانان روستا برگزار و اعضای محترم شورا انتخاب شدند. و اینک سه سال از عمر اولین دوره شورای روستا می گذرد. حداقل انتظار از اولین دوره شورا این بود که اعضای آن بتوانند منزلت و جایگاه مناسبی را برای شورا در روستا ایجاد نموده و زمینه اعتماد و مشارکت اهالی را در آبادانی و توسعه روستا فراهم سازند. انتظار این بود که اعضای محترم شورا بتوانند از ره آورد انتخابات سال 92، آبادانی روستا یا حداقل نشانه هایی از این آبادانی را به منصه ی ظهور برسانند. توقع چندان دور از انتظاری نبود که شورا بتواند طی این مدت حلقه مشورتی خوبی را از قشرهای مختلف روستا اعم از ریش سفیدان و جوانان، کشاورزان و دامداران،  وقشرهای تحصیل کرده تشکیل داده و مشارکت مردمی و دخالت موثر افراد توانمند را در فرایند برنامه ریزی و توسعه روستا فراهم سازد. 

اما در کنار موفقیت های نسبی و تلاش هایی که برخی از اعضاء شورا انجام دادند، متاسفانه به دلیل:

1- کمبود منابع مالی ناشی از عدم تخصیص بودجه های دولتی و همچنین عدم وجود خلاقیت در ایجاد منابع جدید درآمدی(پیام درونی شوراها نیز آن است که هزینه توسعه و آبادانی هر منطقه با مشارکت شهروندان آن منطقه میسر می شود و دولت و سارمان ها قادر به پرداخت مخارج توسعه و عمران شهرها و روستاها نمی تواند باشد).

2- عدم وجود انسجام و هماهنگی واحترام بین اعضای محترم شورا که باعث شد نه تنها شورا در بین اهالی اعتبار و منزلت خود را از دست بدهد، بلکه باعث وهن شورا نیز شد.

3- حضور و دخالت افراد غیرمسئول و نامعتبر در تصمیم گیری ها و امورات اجرایی روستا و تداخل وظایف ناشی از اختلاف بین اعضای شورا و در نتیجه سوء استفاده برخی افراد سودجو به طوری که بعضی افراد غیرمسئول به خود اجازه می دهند مدیریت برخی کارها را به عهده گرفته و ضمن هدر دادن منابع، نارضایتی و دلزدگی اهالی را نیز باعث شوند.

4- فقدان وجود دموکراسی و جمع گرایی در جلسات و تصمیم گیری های شورا و عدم وجود خردورزی هدایت یافته در مدیریت روستا(در شورا معنی جمع و گروه، همفکری، عقل گرایی، دموکراسی، دوری از تک روی، دوری از استبداد و زیاده خواهی و استفاده از تخصص و دانش روز نهفته است)

5- عدم وجود شفافیت در فعالیت های شورا، ناشی از عدم برگزاری جلسات منظم با حضور و دعوت برخی اهالی و عدم ارائه گزارش های دوره ای و منظم به اهالی

6- عدم وجود ساختار و سازمان و تعیین مسئولیت ها و شرح وظایف اعضای شورا

7- عدم وجود برنامه ریزی مناسب برای استفاده از توان بالقوه افراد توانمند در مدیریت و آبادانی روستا

شورا در مسیرهای غیرواقعی و مشکل آفرین سقوط کرد و متاسفانه تاکنون نتوانست موفقیت قابل توجهی در امر توسعه و پیشرفت روستا که وظیفه ذاتی و اصلی شوراست را کسب نماید.

آنچه مسلم است، این است که هنوز یک سال فرصت باقی است و یک سال دیگر از عمر اولین دوره شورای روستای ساتروار باقی مانده است و یوم الحساب شورا چندان دور نیست و به زودی اعضای شورا باید در محضر اهالی روستا پاسخگو باشند. اهالی همچنان منتظر حل معضل آبرسانی در روستا هستند، منتظر پیگیری جدی طرح هادی هستند، منتظر پیگیری راه اندازی دهیاری هستند، منتظر تعمیر و اصلاح معابر و راه های داخل روستا هستند، منتظر پیگیری تکمیل آسفالت و تکمیل تعریض جاده ی آلاشت-سات روار هستند، منتظر جابجایی مسیر انتقال برق از سرکوه(جاده امام زاده حسن) به جاده آلاشت هستند، منتظر جذب اعتبارات دولتی هستند، منتظر قانونمند شدن دریافت ها هستند، منتظر برقراری انسجام و همدلی بین اعضا شورا هستند، منتظر ....

امید است در فرصت باقی مانده شاهد همکاری و همدلی بیشتر اهالی و اعضای شورا در راستای رشد وپیشرفت روستای خوبمان باشیم. در نظر است برای ارزیابی نظرات اهالی محترم سات روآر در زمینه عملکرد تک تک اعضا شورا، یک بررسی و مطالعه میدانی از نوع نظرسنجی با استفاده از مصاحبه و پرسشنامه ای که دردست تهیه است، از میزان رضایت اهالی از موفقیت و کارکرد اعضای شورا و موانع و چالش های پیش روی توسعه روستا به عمل آید تا از نتایج آن برای آینده روستا استفاده شود.

فیلم «تایتانیک» را به خاطر دارید؟

در صحنه ای از این فیلم در حالی که کشتی تایتانیک در اثر برخورد با کوه یخ دچار صدمه جدی شده بود، گروهی نوازنده در عرشه کشتی مشغول اجرای قطعات برگزیده از موسیقی کلاسیک بودند!

آنان کار خود را به بهترین نحو اجرا می کردند و دقت میکردند که کیفیت کارشان تحت تاثیر شرایط نامناسب موجود قرار نگیرد!

اما در یک کشتیِ در حالِ غرق شدن و در میان مسافرانی که از هول و وحشت در حال سراسیمه دویدن به این سو و آن سو هستند، چه اهمیتی دارد که موسیقی کلاسیک با بهترین کیفیت اجرا شود؟!

مثالی دیگر؛ کتاب «قلعه حیوانات» را خوانده اید یا نه؟

ماجرای این کتاب، داستان حیوانات یک مزرعه علیه اربابِ زورگوست.

حیوانات دست به دستِ هم میشوند و ارباب و خانواده اش را از مزرعه بیرون میکنند و خود مدیریت مزرعه را به دست میگیرند.

اولین کار آنها پس از پیروزی، تنظیم عهد نامه ایست که طبق آن همه ی حیوانات با هم برابرند و هیچکس حق ندارد خود را ارباب و مالک دیگران بداند

اما چیزی نمیگذرد که خوکی که مدیریت مزرعه را به دست گرفته است، آرام آرام عهدنامه را تغییر میدهد و برای خود و اطرافیانش حقوق و امتیازات ویژه ای وضع میکند در این میان، اسبی در این مزرعه زندگی میکند به نام «باکستر» که به لحاظ خوش خلقی، صبوری و پشتکار، مورد احترام همه ی حیوانات است. اسب سمبل ونماد نجابت است.  

حیوانات از او میخواهند کمکشان کند تا در مورد شرایط جدید تصمیم بگیرند اما «باکستر» سخت مشغول کار است و به اطرافش توجه ای ندارد. شعار او این است: «من کار میکنم!» و احساس می کند که باید کار خود را به بهترین شکل انجام دهد و کاری به کار چیز دیگری نداشته باشد!

گرچه «باکستر» میتوانست از اتفاق وحشتناکی که در«قلعه ی حیوانات» رخ میداد جلوگیری کند، چنان با وجدان و شرافتمندانه سرش به کارش گرم بود که فقط هنگامی از«تغییرات» باخبر شد که خوک حاکم، او را به یک سلاخ فروخت!

یکی از افسون های جامعه سرمایه داری «تخصصی شدن» است. هرکس چنان سرش به کار و تخصص خود گرم است که فراموش می کند کل این زندگی و محیط پیرامونش به کدام سو حرکت می کند!

باهوش ترین و سختکوش ترین آدمها گرفتار «سندروم باکستر» می شوند و جهت گیری راهبردی و کلان را از یاد میبرند. «باکتسر جماعت ها» آدم های خوب و باشرافتی هستند اما بر اولویت نادرستی متمرکز هستند.

بسیاری  از مدیران موفق را می شناسید که در کسب و کار و سیاست و ... جزو برترین ها هستند ، اما خشنود و شاد نیستند ؛ پیچیده ترین بحران های تجاری و مدیریتی  را حل می کنند اما گاهی اوقات در کوچک ترین مسائل زندگی شخصی خود ( ارتباط با اعضای خانواده ....) با مشکل مواجه هستند. تحولات آتی کاری و مدیریتی خود را به خوبی پیش بینی می کنند اما در درک نیاز های آتی شخص خودشان دچار اشتباه می شوند .... چرا؟

محققین معتقدند این مدیران، مهمترین بخش مدیریت را نادیده گرفته اند و آن هم "مدیریت بر خود" است ؛ 

تجلی مدیریت بر خود، اعتلای وجود مقدس انسانی است که در نهایت فراتر از معیارهای کمی و قابل اندازه گیری معمول در کار و تجارت است . اهداف ارزشمند انسان بودن و انسان ماندن ، اجل بر موفقیت های کاری و مالی است که در خودشکوفایی انسانی متصور است ؛ و بر اساس آموزه های دینی ما ، ماه مبارک رمضان ماه " مدیریت بر خود" است . اگرچه نماد محسوس تمرین این مدیریت در امساک از خوردن و نوشیدن تجلی یافته ولی مومنین می دانند که فلسفه رمضان پالایش وجود و تسلط وجه الهی در تمام شقوق و شئون زندگی است . فرصت مدیریت بر خود در این ماه را غنیمت می شمریم.

رمضان دوره ی تابش شدید آفتاب، و پر شدن از شارژ آگاهی ناب

رمضان نقطه ای نیست که به شما برسد، بلکه هر دم اشتیاق شما، شما را در معرض رمضان قرار می دهد

آن چنان در گرمای آن غرق می شوید که خوردن و آشامیدن از یادتان می رود

جز آن، طالب انجام هیچ عملی نیستند

سرشار می گردید از آن همه نور

و سردترین و تاریک ترین نقاط وجودتان با گرمای این شعله ی آگاهی بخش گرم و روشن می شود

و خوشا آنانی که هر دم برایشان رمضان است

نه آن رمضانی که از گشنگی و تشنگی اش صحبت می کنند

که آنکه بدان رسید، یک ثانیه اش معادل ابد است

این نور شدید آگاهی بخش خود را نثار شما می کنم

نثار شما بندگان مشتاقی که از سوختن نمی هراسید

بدانید این شارژ عظیم همواره بر شما حاضر است و خود از آن رو بر می گردانید

خورشید همواره تابان و فروزان است و اگر شب می شود، زمین است که روی بر می گرداند

بیایید و از نور شدید نهراسید، روی بر مگردانید و در معرض آن قرار گیرید

تا به قدر خود برسید ، و سرنوشت آسمانی و زمینیتان در آنی تغییر کند

رمضان زمین در راه است

روی از خورشید بر مگردانید تا هر دمتان رمضان باشد

شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِیَ أُنزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِّلنَّاسِ وَبَیِّنَاتٍ مِّنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ فَمَن شَهِدَ مِنکُمُ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْهُ وَمَن کَانَ مَرِیضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَیَّامٍ أُخَرَ یُرِیدُ اللّهُ بِکُمُ الْیُسْرَ وَلاَ یُرِیدُ بِکُمُ الْعُسْرَ وَلِتُکْمِلُواْ الْعِدَّةَ وَلِتُکَبِّرُواْ اللّهَ عَلَى مَا هَدَاکُمْ وَلَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ

ماه رمضان، ماهی است که قرآن در آن نازل شد، هدایتگری برای همه ی انسان ها و نشانه هایی برای هدایت و تشخیص حق از باطل، و هر کس از شما که شاهد شد بر این ماه ، پس به پاس آن روزه داری کند ، و آنکه بیمار است یا در مسافرت است روز ها دیگری روا روزه داری کند، که خداوند برای شما آسانی می خواهد نه سختی، تا تعداد روزهای مقرر را کامل کنید و خداوند را به پاس آنکه شما را هدایت کرد به بزرگی بستایید، باشد که سپاسگزار باشد(بقره، 185)

تیم ملی والیبال توانست به المپیک صعود کند؛ نتیجه ای که مثالی بزرگ از نشان دادن تعهد، تحقق رویا، کیفیت کار و صلاحیت در هیات رییسه فدراسیون والیبال، کادر و گروه فنی است. تبریک به همه به ویژه بازیکنان و آقای لوزانو. دستاوردهای بزرگ نتیجه کارهای بزرگ است. موفقیت های اخیر تیم ملی والیبال کشورمان ورای ارزش های قابل توجه اجتماعی که به دنبال دارد از نظر سیاست گذاری و مدیریت نیز قابل بررسی است، چرا که بدون شک دستاورد این تیم نتیجه ی یک مدیریت جامع و مدبرانه است. و طبیعتاً وقتی عناصر این موفقیت تشریح شود می توان با کمی تغییر و تعدیل از آن در تمامی حوزه ها استفاده کرد. روشن است که بررسی دلائل این موفقیت نیازمند یک ارزیابی کارشناسانه است تا تمامی عوامل ریز و کلان آن مشخص شود. با این وصف به نظر می رسد این موفقیت با یک سووال شروع شده باشد: "چکار کنیم که والیبال در بین ورزش های توپی حرفی برای گفتن داشته باشد؟". شاید همین یک سووال بود که جواب هایی را به دنبال داشت که هریک در حکم بخشی از یک ریز-چرخنده، ساعت والیبال را به حرکت در آورد. بر این اساس شاید مهم ترین نقش یک مدیر طراحی یا سفارش سووالی استراتژیک برای به حرکت در آوردن سیستم تحت مدیریت خود برای دستیابی به یک دستاورد باشد. فدراسیون فوتبال چین اخیراً تصمیم گرفته است که در آینده ای نه چندان دور قهرمان جهان شود. احتمالاً سووال مطرح شده توسط رئیس فدراسیون این بوده است: "چکار کنیم که قهرمان جهان شویم؟". متعاقب این سووال، جواب های صحیح ارائه شده است، برنامه ی عملیاتی نوشته شده است، و در نهایت با ِاعمال مدیریت زمان، این برنامه به اجرا گذاشته شده است و در نهایت بعد از چند سال این موفقیت عاید فدراسیون فوتبال چین خواهد شد. روشن است که بر اساس کیفیت سووالی که یک مدیر مطرح می کند می توان عملکرد آتی او را پیش بینی کرد. البته پر واضح است که کلیت یک مدیر را نمی توان به یک ویژگی تقلیل داد ولی در حوزه ی مدیریت یک ویژگی(روحیه ی پرسشگری)، نقش ِعلی در بوجود آوردن سایر ویژگی ها به عهده دارد. ایکاش آموزشگاهی وجود داشت که بر روی مهم ترین ویژگی مدیران کار می کرد.

ایران یکی از ده کشور بلا خیزدنیاست. ایران جزء پنج کشوراول دنیا دروقوع  زلزله است  و زلزله وجه غالب و اصلی بلایائی است که هرچند سال یکبارنقطه ای از کشورمان را در معرض آسیب قرار می دهد. بلایای طبیعی سالانه منجر به مرگ ، معلولیت جسمی و روانی عده بسیاری از افراد می شود. بلایای طبیعی منجر به تغییر روند زندگی میلیونها نفر و خسارات شدید مالی برای افراد و ملتها می شود. همچنین بلایا و به ویژه بلایای طبیعی قابل پیش بینی و پیشگیری نیستند.

 از طرفی، حمایت های روانی اجتماعی و بازتوانی روانی در حوادث و بلایا در کشور به فراموشی سپرده شده و تنها به امداد و نجات و مسائل جسمی و بازسازی شهری اکتفا می شود. بنابراین آگاهی از مسائل سلامت روانی حادثه دیدگان به منظور ارائه حمایتهای روانی اجتماعییکی از اولویتهای مهم بهداشتی است که از گسترش مشکلات و پیامدهای بعدی جلوگیری می کند. مداخله در بحران‌های روان‌شناختی، یک رویکرد مسلم برای کاهش شدت هیجان و درماندگی ناشی از انواع فجایع و بحران‌ها است. « استرس تروماتیک» به خودی خود دلیل و برهان محکمی است بر اینکه خدمات روان‌شناختی به عنوان اولین کمک در شرایط بحرانی باشد و ضروری است که گروه‌های درمانی و حمایتی از همان ابتدای وقوع حادثه‌ی بحرانی تشکیل و شروع بکار کنند. بنابراین، اورژانسی بودن خدمات سلامت‌روانی و حمایت‌های روانی اجتماعی در حوادث و بحران‌ها امر مسلمی است. تحقیقات نشان داده است که حتی مداخلات نسبتاً مختصر اما حرفه‌ای به بازماندگان در شرایط اضطراری، می‌تواند بطور مؤثری در پیشگیری از بروز اختلال استرس‌ پس از حادثه(PTSD) در برخی آسیب‌دیدگان نقش داشته باشد. زمان شروع ارائه حمایت‌های روانی اجتماعی و مداخلات روان‌شناختی و سرعت مداخله یک عامل اساسی در موفقیت و نتیجه‌بخشی حمایت‌های روانی اجتماعی است. فردی که وضعیت بحرانی را تجربه می‌کند، در یک دوره‌ی زمانی کوتاه آمادگی پذیرفتن تغییرات زیادی را دارد و در طی این دوره دیگران(افراد حرفه ای و نیمه حرفه ای) می‌توانند مفید واقع شوند.

• بنابراین با توجه به :

• عدم وجود گروه‌های حرفه‌ای و نیمه‌حرفه‌ای منسجم و غیردولتی در حوزه سلامت‌روانی و حمایت‌های روانی اجتماعی در سطح کشور

• ضرورت ارائه آموزش‌های حرفه‌ای به افراد متخصص و داوطلب در حوزه حمایت‌های روانی اجتماعی

• ضرورت ارائه خدمات استاندارد روان شناختی به بازماندگان و آسیب‌دیدگان در بلایا و حوادث طبیعی و غیرطبیعی.

و با هدف:

• راه اندازی و انسجام بخشی شبکه کارشناسان و متخصصان و فعالان عرصه حمایت‌های روانی اجتماعی در سطح کشور

• ارتقای علمی جامعه کارشناسان، مدرسین و مشاوران حوزه حمایت‌های روانی اجتماعی کشور از طریق ارائه مشاوره، آموزش و تحقیق.

• مدیریت دانش و ایده پردازی در حوزه بحران‌های روان‌شناختی و حمایت‌های روانی اجتماعی در بلایا.

• راه اندازی و تشکیل گروه‌های اجتماع محور در حوزه سلامت‌روانی و حمایت‌های روانی اجتماعی در بلایا در سطح کشور

• تبادل دانش و تجربه در مدیرت بحران های روان شناختی در سطح ملی و بین المللی

• توسعه کیفی نیروهای متخصص و بهبود بخشیدن به امور آموزشی و پژوهشی در حوزه حمایت‌های روانی اجتماعی در کشور

• افزایش سطح دانش ، نگرش و مهارت کارشناسان و متخصصین حوزه حمایت های روانی اجتماعی در کشور

• مدافعه گری علمی در حوزه حمایت های روانی اجتماعی و همچنین صنف متخصصین و کارشناسان این حوزه

• پیشگیری از انواع آسیب‌های ناشی از حوادث و بلایا از طریق آموزش، پژوهش و ارائه مشاوره و راهنمایی

• تقویت فعالیت‌های اجتماع محور موجود در حوزه حمایت های روانی اجتماعی در کشور

• آموزش شهروندی در حوزه حمایت های روانی اجتماعی در کشور

• کمک به ارتقاء و بهبود تصمیم‌گیری‌ها و وضع قوانین مرتبط با حوزه حمایت های روانی اجتماعی در کشور

  و در راستای:

• پیشگیری از عوارض روانی اجتماعی ناشی از حوادث و بلایا

• کاهش شیوع و پیشگیری از پیشرفت و تشدید عوارض روانی در حوادث و بلایا

•  افزایش توان انطباق و و مقابله بازماندگان

• تقویت مهارت‌های اجتماعی بازماندگان، آسیب دیدگان و کمک به افراد جامعه برای سازماندهی مجدد، خودیاری و بازسازی جامعه

• ارتقاء سطح سلامت روانی درجامعه

• افزایش ظرفیت پاسخ‌های انسان دوستانه، پیش بینی پذیری، مسئولیت پذیری و مشارکت در عموم مردم

• راه اندازی و سازماندهی تیم های مداخله در انواع بحران های روان شناختی

«انجمن حمایت‌های روانی اجتماعی در حوادث وبلایا» تحت نظارت سازمان بهزیستی کشور و به عنوان یک NGO تاسیس و مجوز فعالیت کشوری دریافت کرد.

موسسین انجمن:

دکتر شهرام توفیقی، مهدی میرمحمدصادقی، دکتر خسرو محمدی، دکتر حمیدرضا اسکاش، دکتر روح الله کریمی، مرضیه مصلحی و عاتکه تهرانی

اعضای هیئت مدیره انجمن:

1- دکتر خسرو محمدی( عضو اصلی و رئیس هیئت مدیره انجمن

2- سرکار خانم مرضیه مصلحی (عضو اصلی و مدیرعامل انجمن)

3- دکتر روح الله کریمی (عضو اصلی هیئت مدیره انجمن)

4- جناب آقای حبیب جباری (عضو اصلی هیئت مدیره انجمن)

5- سرکار خانم عاتکه تهرانی (عضو اصلی هیئت مدیره انجمن)

6- دکتر حمیدرضا اسکاش (عضو علی البدل هیئت مدیره انجمن)

7- دکتر عبدالله سلطانی نژاد (عضو علی البدل هیئت مدیره انجمن)

8- دکتر نبی الله عشقی ثانی (بازرس اصلی انجمن)

9- و استاد دانشمند جناب آقای دکتر شهرام توفیقی (بازرس علی البدل انجمن)

"چه چیزی در زندگی ما را شادمان و سلامت نگه می دارد؟ "

اخیرا در پژوهشی این سوال از جوانان پرسیده شده است. بیش از 80 درصد آنها گفتند مهمترین هدف آنها در زندگی پولدار شدن است، و 50 درصد از همین افراد گفتند هدف مهم دیگر آنها مشهور شدن است. به ما همیشه می گویند باید به سختی کار کرد تا زندگی خوبی داشت. مساله اینجاست که نمی شود تصویری از کل زندگی یک انسان از ابتدا تا به انتها داشت تا فهمید چه چیزهایی باعث خوشبختی او شده است. در تحقیقات، فقط دربار? گذشت? آدمها می شود از آنها سوال کرد، و این هم اطلاعات کاملی را در اختیار نمی گذارد زیرا ما خیلی چیزها را دربار? زندگی خود فراموش می کنیم. اما چطور است تحقیقی کنیم دربار? کل زندگی آدمها، از نوجوانی تا پیری، تا دریابیم واقعا چه چیزهایی آنها را خوشحال و سالم نگه می دارد؟ چنین تحقیقی انجام شده است! "تحقیق هاروارد دربار? بزرگسالی" احتمالا طولانی ترین پژوهشی است که در این باره تا به حال صورت گرفته است. در این تحقیق زندگی 724 مرد به مدت 75 سال مورد پیگیری قرار گرفته، به این ترتیب که در سالهای مختلف عمر از نوجوانی تا پیری، از آنها دربار? کار، زندگی خانوادگی و سلامتی آنها سوال شده است

این تحقیق به همت چندین نسل از پژوهشگران ادامه پیدا کرد. من (روانپزشک رابرت والدینگر) چهارمین مسئول این تحقیق از سال شروع آن یعنی 1938 هستم.

در زمان شروع تحقیق در بیش از 70 سال قبل، پژوهشگران به خانه های این پسران نوجوان رفتند و با آنها و والدین شان صحبت کردند و آنها را مورد معاینات پزشکی قرار دادند. آنگاه این پسرها بزرگ شدند و به میانسالی رسیدند. آنها کارگر کارخانه، وکیل، معلم یا دکتر شدند، یک نفر رییس جمهور امریکا شد، برخی الکلی و معدودی دچار اسکیزوفرنی شدند. بعضی از آنها خود را از پایین ترین سطوح اجتماع به بالاترین رساندند، و برخی معکوس این روند را طی کردند. حدود 60 تا از 724 نفری که تحقیق با آنها آغاز شد هنوز زنده و بیش از نود ساله هستند. حالا من می خواهم برای شما افشا کنم که ده ها هزار صفحه اطلاعات که در این تحقیق در طول چندین دهه جمع شد به ما دربار? زندگی چه می گوید. حاصل تحقیق این است که پول، شهرت و سخت کار کردن، هیچیک باعث خوشبختی نمی شوند. نتیج? گرانقدر این تحقیق 75 ساله را به خاطر بسپارید: روابط خوب، ما را خوشحالتر و سالم تر نگه می دارد. همین.

این تحقیق، سه درس مهم دربار? روابط انسانی به ما داده است. اولا، روابط اجتماعی واقعا برای ما خوبست و در مقابل، تنهایی کُشنده می باشد. کسانی که روابط خانوادگی و اجتماعی بیشتری دارند، خوشحالتر و از نظر جسمی سالم ترند و بیشتر عمر می کنند.

ثانیا، آنچه مهم است تعداد دوستان و روابط نیست بلکه کیفیت آنهاست. روابط تنش زا داشتن برای سلامتی واقعا خوب نیست. نکت? جالب این بود که متغیری که در 50 سالگی این افراد می توانست وضعیت جسمانی و سلامتی آنها در 80 سالگی را پیش بینی کند، "سطح کلسترول" شان در 50 سالگی نبود، بلکه رضایت آنها از روابطشان بود. کسانی که در 50 سالگی بیشترین رضایت را از روابطشان داشتند، در 80 سالگی از همه سالمتر بودند.

درس سوم این است که روابط خوب داشتن نه تنها بدن ما را سالم نگه می دارد، بلکه از مغز ما نیز محافظت می کند: کسانی که در 80 سالگی در یک رابط? قابل اطمینان و اعتماد بودند، حافظ? بهتری داشتند. اما رابط? خوب داشتن به معنی هیچوقت دعوا نکردن نیست! برخی از این زوجها مشاجر? روزانه با هم داشتند، ولی مهم این بود که می دانستند در زمان نیاز، دیگری واقعا به فکر آنها و در کنار آنهاست.

بیش از یکصد سال پیش، مارک تواِین در نگاه به زندگی ای که پشت سر گذاشته بود چنین گفت: "زندگی آنقدر کوتاه است که وقتی برای غر زدن، معذرتخواهی، کوته نظری و طلبکار بودن نیست. فقط برای عشق ورزیدن وقت هست، آن هم گویی فقط یک لحظه".