مداخله در بحران‌های روان‌شناختی، یک رویکرد مسلم برای کمک به کاهش شدت هیجان و درماندگی ناشی از انواع فجایع و بحران‌ها است.« استرس تروماتیک» به خودی خود دلیل و برهان محکمی است بر اینکه خدمات روان‌شناختی به عنوان اولین کمک در شرایط بحرانی باشد و ضروری است که گروه‌های درمانی و حمایتی از همان ابتدای وقوع حادثه‌ی بحرانی تشکیل و شروع بکار کنند. تحقیقات نشان داده است که حتی مداخلات نسبتاً مختصر اما حرفه‌ای به بازماندگان در شرایط اضطراری، می‌تواند بطور مؤثری در پیشگیری از بروز اختلال استرس‌ پس از حادثه(PTSD) در آسیب‌دیدگان نقش داشته باشد. مداخله در بحران عبارتست از: استفاده‌ی کوتاه مدت از مهارت‌ها و راهبردهای اختصاصی برای کمک به افراد بحران‌زده، برای مقابله با آشفتگی و ناراحتی ناشی از شرایط و رویدادهای اضطراری خاص. مداخله در بحران رویکردی فعال، رهنمودی و کوتاه مدت است که بلافاصله یا به فاصله‌ی کوتاهی پس از بروز بحران انجام می‌شود. مداخله در بحران شامل دامنه‌ی وسیعی از فنون است که از ارایه‌ی حمایت و تماس فوری تا درمان‌های فشرده و کوتاه ‌مدت گستردگی دارد.  هدف ابتدایی از کمک‌های اولیه روان‌شناختی ایجاد محیطی: 1)امن ، 2)آرام بخش، 3) توانمندساز، 4)امیدبخش است.