هرساله در فصل بهار پس از شکسته شدن قرق(اداره مراتع و جنگلداری برای حفاظت از گیاهان، مراتع ییلاقی را تا نیمه های خردادماه قُرُق و به دور از دسترس دامداران نگاه می دارد)، دامداران از قشلاق به سمت ییلاقات کوچ می‌کنند. دامداران ساتروار که معمولا در مناطقی از لفور و قرآن تالار( روستاهای غرب شیرگاه)، پاییز و زمستان را سر می‌کنند، هر ساله در بهار، همراه دام‌های‌شان و به صورت پیاده راه می‌افتند تا صبح روز قرق شکنی در ییلاق باشند. ارتفاع بیشتر روستاهای لفور و اطراف آن، بین 200 تا 700 متر بالاتر از سطح دریاهای آزاد است. آلاشت هم 1900 متر بالاتر است و مناطق ییلاقی اطرافش ممکن است از این ارتفاع بالاتر یا پایین‌تر باشند. مازندرانی ها به نواحی کم ارتفاع(همچون لفور)، «مازرون mazerun» و به مناطق مرتفعی که می‌روند، «ییلاق» می گویند.

لطفا دوستانی که با مسیر این کوچ آشنایی دارند، مطلب را تکمیل فرمایند. متشکرم