مداخله در بحران‌های روان‌شناختی، یک رویکرد مسلم برای کمک به کاهش شدت هیجان و درماندگی ناشی از انواع فجایع و بحران‌ها است. استرس تروماتیک به خودی خود دلیل وبرهان محکمی است براینکه خدمات روان شناختی به عنوان اولین کمک درمداخله بحران باشد و ضروری است که تیم های درمانی و حمایتی از همان ابتدای یک حادثه بحرانی تشکیل وشروع به عمل کنند. تحقیقات نشان داده است که حتی مداخلات نسبتا مختصر اما حرفه ای به بازماندگان شرایط اضطراری،می‌تواند به‌طور موثری در پیشگیری از بروز اختلال استرس پس از حادثه(PTSD) در برخی آسیب دیدگان نقش داشته باشد.

زمان شروع مداخلات روان‌شناختی در حادثه بسیار مهم است.چرا که زمان نقش حیاتی در مداخله های بحران دارد. بیست وچهار ساعت اول بحران درپیشگیری وکاهش آسیب ها ساعت های تعیین کننده‌ای است.سرعت مداخله یک عامل اساسی درموفقیت و نتیجه بخشی مداخله دربحران است. ثمربخشی خدمات روان شناختی دربحران درصورت نزدیکی زمانی ومکانی با حادثه تروماتیک افزایش می یابد(اصل فوریت ومجاورت) وموجب کاهش ابتلا حادثه‌دیدگان به انواع بیماری های روانپزشکی می شود. بنابراین اورژانسی بودن خدمات روان شناختی درحوادث وبحران ها امرمسلمی است. ازهمان لحظه ای که حادثه رخ می‌دهد باید کار اتخاذ تصمیمات عمده و مهم شروع شود. تصمیمات باید از پیش تعیین شده، منطقی، قاطع و تزلزل باشند. نوع،کیفیت و دقت دراین تصمیمات، آثارجانبی گسترده ای برای افراد دچارحادثه ممکن است داشته‌باشد. اولین کار در تصمیم‌گیری صحیح در بحران ها دسته بندی حقایق و واقعیت هاست(این‌که چه رخ داده‌است،چه اقداماتی لازم است صورت گیرد وآینده چگونه خواهد بود؟).

منبع: کتاب راهنمای گام به گام سلامت‌روانی و حمایت‌های روانی اجتماعی در وضعیت‌های اضطراری (مداخله در بحران‌های روان‌شناختی) - ویژه متخصصان و کارشناسان(حرفه‌ای‌ها) - 1393-   تالیف دکتر خسرو محمدی