یاد بگیریم وقتی کسی با ما درد دل می کند 

شاید دنبال گوشی برای شنیدن می گردد

بگذاریم حرف هایش را، درد هایش را بگوید.

نسخه نپیچیم برایش

خودمان را ناجی روحش نپنداریم 

از حرف هایش بر علیه خودش استفاده نکنیم و اگر دوستی مان کمرنگ شد دردهایش را جار نزنیم

رازدار او باشیم

گاه هدف آدم ها از درد دل فقط گفتن حرف های به دل مانده است 

بگذاریم آدم ها حرفشان را بزنند

خفه شان نکنیم ...لطفا

سعی کنیم سکوت کنیم و آنها را سراپا بشنویم

نقش درمانگری را به اهلش بسپاریم

اما میتوانیم همراه دلپذیری برای اطرافیان خود باشیم، کافیست همدلی را بیاموزیم...