تیم ملی والیبال توانست به المپیک صعود کند؛ نتیجه ای که مثالی بزرگ از نشان دادن تعهد، تحقق رویا، کیفیت کار و صلاحیت در هیات رییسه فدراسیون والیبال، کادر و گروه فنی است. تبریک به همه به ویژه بازیکنان و آقای لوزانو. دستاوردهای بزرگ نتیجه کارهای بزرگ است. موفقیت های اخیر تیم ملی والیبال کشورمان ورای ارزش های قابل توجه اجتماعی که به دنبال دارد از نظر سیاست گذاری و مدیریت نیز قابل بررسی است، چرا که بدون شک دستاورد این تیم نتیجه ی یک مدیریت جامع و مدبرانه است. و طبیعتاً وقتی عناصر این موفقیت تشریح شود می توان با کمی تغییر و تعدیل از آن در تمامی حوزه ها استفاده کرد. روشن است که بررسی دلائل این موفقیت نیازمند یک ارزیابی کارشناسانه است تا تمامی عوامل ریز و کلان آن مشخص شود. با این وصف به نظر می رسد این موفقیت با یک سووال شروع شده باشد: "چکار کنیم که والیبال در بین ورزش های توپی حرفی برای گفتن داشته باشد؟". شاید همین یک سووال بود که جواب هایی را به دنبال داشت که هریک در حکم بخشی از یک ریز-چرخنده، ساعت والیبال را به حرکت در آورد. بر این اساس شاید مهم ترین نقش یک مدیر طراحی یا سفارش سووالی استراتژیک برای به حرکت در آوردن سیستم تحت مدیریت خود برای دستیابی به یک دستاورد باشد. فدراسیون فوتبال چین اخیراً تصمیم گرفته است که در آینده ای نه چندان دور قهرمان جهان شود. احتمالاً سووال مطرح شده توسط رئیس فدراسیون این بوده است: "چکار کنیم که قهرمان جهان شویم؟". متعاقب این سووال، جواب های صحیح ارائه شده است، برنامه ی عملیاتی نوشته شده است، و در نهایت با ِاعمال مدیریت زمان، این برنامه به اجرا گذاشته شده است و در نهایت بعد از چند سال این موفقیت عاید فدراسیون فوتبال چین خواهد شد. روشن است که بر اساس کیفیت سووالی که یک مدیر مطرح می کند می توان عملکرد آتی او را پیش بینی کرد. البته پر واضح است که کلیت یک مدیر را نمی توان به یک ویژگی تقلیل داد ولی در حوزه ی مدیریت یک ویژگی(روحیه ی پرسشگری)، نقش ِعلی در بوجود آوردن سایر ویژگی ها به عهده دارد. ایکاش آموزشگاهی وجود داشت که بر روی مهم ترین ویژگی مدیران کار می کرد.