یک تکه یخ را که تا دمای 50 - درجه سانتی گراد سرد شده بردارید و به آن گرما بدهید ، ابتدا هیچ اتفاقی رخ نمی دهد . این همه انرژی گرمایی صرف می شود ولی هیچ نتیجه ی قابل رویتی مشاهده نمی شود . ناگهان ، در دمای صفر درجه ، یخ ذوب و به آب تبدیل می شود . کار را ادامه بدهید . باز هم انرژی فراوانی صرف می شود بدون آنکه تغییری مشاهده گردد . تا اینکه وقتی به حدود 100 درجه سانی گراد می رسیم ، حباب و بخار ایجاد می شود  !
.
.

.
ونتیجه؟
این احتمال وجود دارد که ما انرژی زیادی را صرف کاری کنیم ، مثلا صرف یک پروژه ، یک شغل وحتی یک قالب یخ و با این وجود به نظرمان برسد که هیچ نتیجه ای نگرفته ایم . اما در حقیقت انرژی ما دور از چشممان در حال ایجاد دگرگونی بوده است . کار خود را ادامه دهید و مطمئن باشید که دگرگونی از راه خواهد رسید . این اصل را به خاطر بسپارید ، بی جهت دچار هراس نشوید و یاس را نیز به خود راه ندهید و بدانید که : هیچ تلاشی ، بی نتیجه نمی ماند

 استادی درشروع کلاس درس،  لیوانی پراز آب به دست گرفت. آن را بالا گرفت که همه ببینند. بعد ازشاگردان پرسید:  

 به نظر شما وزن این لیوان چقدر است؟

 شاگردان جواب دادند:  50 گرم ، 100 گرم ، 150 گرم

 استاد گفت: من هم بدون وزن کردن، نمی دانم دقیقا“ وزنش چقدراست. اما سوال من این است: اگر من این لیوان آب را چند دقیقه همین طور نگه دارم، چه اتفاقی خواهد افتاد؟  شاگردان گفتند: هیچ اتفاقی نمی افتد.

 استاد پرسید: خوب، اگر یک ساعت همین طور نگه دارم، چه اتفاقی می افتد؟

 یکی از شاگردان گفت: دست تان کم کم درد میگیرد.

 حق با توست. حالا اگر یک روز تمام آن را نگه دارم چه؟

 شاگرد دیگری گفت: دست تان بی حس می شود. عضلات به شدت تحت فشار قرار میگیرند و فلج می شوند.و مطمئنا“ کارتان به بیمارستان خواهد کشید و همه شاگردان خندیدند.

 استاد گفت: خیلی خوب است. ولی آیا در این مدت وزن لیوان تغییرکرده است؟

 شاگردان جواب دادند: نه

 پس چه چیز باعث درد و فشار روی عضلات می شود؟ درعوض من چه باید بکنم؟

 شاگردان گیج شدند. یکی از آنها گفت: لیوان را زمین بگذارید.

 استاد گفت: دقیقا“ مشکلات زندگی هم مثل همین است. اگر آنها را چند دقیقه در ذهن تان نگه دارید. اشکالی ندارد. اگر مدت طولانی تری به آنها فکر کنید، به درد خواهند آمد. اگر بیشتر از آن نگه شان دارید، فلج تان می کنند و دیگر قادر به انجام کاری نخواهید بود.

فکرکردن به مشکلات زندگی مهم است. اما مهم تر آن است که درپایان هر روز و پیش از خواب، آنها را زمین بگذارید. به این ترتیب تحت فشار قرار نمی گیرند، هر روز صبح سرحال و قوی بیدار می شوید و قادر خواهید بود از عهده هرمسئله و چالشی که برایتان پیش می آید، برآیید!

دوست من، یادت باشد که لیوان آب را همین امروز زمین بگذاری.

زندگی همین است!

دید کلی

هر که هستید و هر کجا زندگی می‌کنید، آرامش را به زندگی خویش دعوت کنید و آن را در ذهن خود جایگزین سازید. اگر کلام و رفتار شما قرین آرامش باشد بدون شک این ویژگی به دنیای اطراف شما نیز سرایت خواهد کرد. بخاطر داشته باشید، برای رسیدن به این وضعیت ، لازم است برخی قابلیتهای ویژه را در خود پرورش دهید و شرایط خاصی را در زندگی خویش ایحاد نمایید. رعایت نکات زیر مقدماتی است که به شما کمک می‌کند و در این مسیر گام بردارید  .

راههای رسیدن به آرامش

یاد بگیرید که گاه مسائل را رها سازید  .

بدین معنی که به هر مسئله‌ای دائما گره نخورید. وقتی همیشه و همه جا فکر مسائل خود هستید و به مرور آنها می‌پردازید، در واقع همیشه بار اضافی را با خود حمل می‌کنید، که این خود سبب ایجاد اضطراب و استرس در شما می‌گردد. بیاموزید که با یک ذهن رها و آزاد زندگی کنید. این امر به شما کمک می‌کند تا با هر محرک کوچک و یا مانع جزئی آشفته نشوید  .

به خود و خدای خود ایمان داشته باشید  .

اگر به خود و خدای خود ایمان داشته باشید، براحتی از عهده مشکلات زندگی برخواهید آمد و ثابت قدم و مطمئن در راه رسیدن به اهداف خود گام بر خواهید داشت  .

مثبت اندیش باشید  .

اگر دیدگاه مثبت اندیشی نداشته باشید، همه چیز می‌تواند بی‌فایده و بی‌ثمر باشد. داشتن نگرش مثبت و امید ، بهترین سلاح در مقابل ترس و اضطراب است  .

نسبت به انتظارات و برنامه‌های خود واقع بین و منطقی باشید  .

توانائیهای خود را در موقعیتهای خاص بشناسید و نسبت به عدم توانائیها و ضعفهای خود واقع بین باشید. هر چقدر نگرش شما نسبت به مسائل زندگی منطقی‌تر باشد، به آرامش بیشتری دست خواهید یافت.

نسبت به انسانها ، عشق بی قید و شرط خود را نثار کنید.

شما می‌توانید از دوستان ، همکلاسیهای خود شروع کنید. یاد بگیرید که آنها را بدون قید و شرط دوست بدارید، در مقابل ضعفهای آنها صبور باشید و خطاها و اهمال کاریهایشان را ببخشید. هر چقدر نسبت به دیگران بخشش بیشتری داشته باشید، احساس شادی و خرسندی بیشتری را تجربه خواهید کرد.

معنای فداکاری را لمس کنید.

دست بخشش داشته باشید، ولی انتظار بازگشت نداشته باشید. دیگران را به شیوه خودشان خوشحال کنید. به افراد بی پناه و یتیم و فقیر کمک کنید. برای آنهایی که خواهان یاری گرفتن از شما هستند پشت و پناه باشید، و بدون آن که منتی بر آنها نهید تکیه گاهشان باشید، هر چقدر بیشتر ببخشایید، از الزامات و قید و بندها بیشتر رها خواهید شد.

افکار خود را بازسازی کنید.

در افکار و عقاید خویش نسبت به شخص خود ، بازنگری کنید. بیاموزید در مقابل خویشتن صبور باشید و ارزشها ، استعدادها و مهارتهای خود را ارج نهید. خود را بدون هیچ قید و شرطی دوست بدارید. هر گونه ترس و تردید غیر منطقی که در مورد خود دارید، کنار بگذارید. اگر دیدگاه مثبت و سالمی را در مورد خود داشته باشید، یاد خواهید گرفت که خود را بدون قید و شرط قبول داشته باشید.

  همه ما گذشته را پشت سر گذاشته ایم و آینده را پیش رو داریم؛ گذشته ای که از دست رفته است و آینده ای که از آن چیز زیادی نمی دانیم  . تمرکز بر زمان حال می تواند بسیاری از گرفتاری ها و مشکلات را حل کند .
به عقیده بسیاری از روان شناسان یکی از کلیدهای اصلی سلامت  روان، زندگی در حال است. لذت بردن از آن چه هستیم، زندگیی که می گذرانیم، اطرافیانی که ما را تنها نگذاشته اند و امکاناتی که هم اکنون در اختیار داریم.
اما کار به این سادگی ها هم نیست و بسیاری از مردم غافل از آنچه دارند، نگران آینده هستند. برای کمک به آن ها و همه کسانی که به لحظه لحظه عمر خود می اندیشند، خواندن مطلب زیر به نقل از Thirdage را توصیه می کنیم.
1) فقط یک کار انجام دهید؛ از انجام چند کار با هم پرهیز کنید. فقط یک کار انجام دهید. وقتی چای می خورید، از چای خوردن لذت ببرید. وقتی دوش می گیرید از دوش گرفتن لذت ببرید و... سعی نکنید به هنگام انجام کاری در وقت تان صرفه جویی کنید.
2) کار را آرام و با تمرکز انجام دهید؛ به هنگام انجام کاری، آن را آرام و با طمأنینه انجام دهید. آهسته قدم بردارید و با طمانینه کارهایتان را انجام دهید، تمرکز کنید و از روی عادت کاری را انجام ندهید.

3) برای انجام کارها، روی خودتان فشار نیاورید؛ اگر این طور باشید نمی توانید کارها را کامل و با تمرکز بیشتری انجام دهید. اگر تمام روزتان از انجام کارهای متفاوت، پر شده باشد ناچارید برای انجام هر کاری عجله کنید بدون این که درباره آن فکر کنید. نگویید که فرصت کم است و مشغله زیاد. بسیاری از مردم هستند که با وجود مشغله فراوان با اولویت بندی، کارهایشان را با نظم و ترتیب خاصی انجام می دهند.
4) بین کارهایی که باید انجام بدهید، فاصله ای در نظر بگیرید؛ براساس قانون قبلی اگر با نظم و ترتیب باشید همیشه می توانید بین انجام کارها، فرصتی برای استراحت داشته باشید. کارهای روزانه را کامل کنید و بعد به سراغ برنامه بعدی بروید. این کار باعث افزایش آرامش و رضایت خاطر شما می شود.
5) روزی 5 دقیقه هیچ کاری نکنید؛ در سکوت بنشینید و به افکاری که از ذهنتان می گذرد، اجازه پرواز دهید. آیا از آینده نگران هستید؟ سعی کنید خود را از افکار نگران کننده برهانید و فقط به حال بیندیشید. به کاری که می کنید بیندیشید و از همان لحظه لذت ببرید.
6) از نگرانی درباره آینده دست بردارید و بر زمان حال تمرکز کنید. آگاهانه فکر کنید. همان طور که دائم درباره نگرانی های آینده فکر می کنید، بیندیشید می توانید این افکار را از ذهن خود دور کنید. تلاش کنید افکارتان را از منفی نگری به مثبت نگری سوق دهید. سعی کنید از حال لذت ببرید. روی کاری که می کنید، حتی اندیشیدن تمرکز کنید.
7) وقتی با کسی سخن می گویید، آگاهانه گوش کنید. چه مقدار از وقت روزانه ما صرف فکر کردن و سخن گفتن از نگرانی هایی می شود که در آینده ممکن است برایمان پیش آید و یا صرف فکر کردن درباره جواب هایی که باید به دیگران بدهیم. از این به بعد به هنگام گفت و گو با دیگران، آگاهانه گوش کنید.
8) آرام غذا بخورید و مزه آن را درک کنید. بلعیدن غذا هیچ لذتی ندارد. هر لقمه را به خوبی بجوید و به مزه آن فکر کنید، در مدت کوتاهی درمی یابید کمتر می خورید زیرا با تمرکز بیشتری غذا میل می کنید. از نظر هاضمه نیز کمتر با مشکل روبه رو می شوید.
9) آگاهانه تامل کنید. اندک اندک تامل کردن و فکر کردن روی کارهایی که از روی عادت انجام می دادید، در کارها و رفتار شما منعکس خواهد شد. لحظاتی در زندگی است که بسیار شیرین و خاطره انگیز است اگر آگاهانه و با دقت به آن توجه کنید، این لحظات، دقایق گران بهای عمر عزیز ماست که هرگز بازنمی گردد، قدر آن ها را بدانیم.
10) از نظافت و آشپزی به عنوان روش هایی برای مدیتیشن استفاده کنید. ممکن است بگویید این کارها، اعمال روزانه و عادات تکراری ماست اما در واقع این کارها روش بسیار خوبی برای زندگی در حال است. این بار با دقت و تمرکز، کارهای تکراری منزل را انجام دهید. آن ها را با حوصله و کامل سامان دهید و ببینید چطور روز خود را متحول کرده اید. اگر احساس یاس و ناامیدی کردید، یک نفس عمیق بکشید و از خودتان بپرسید: چه کاری می تواند خوشحالم کنم، بله، همین کارهای تکراری روزانه می تواند شما را از کسالت و رخوت درآورد، به شرطی که این بار با نگاهی نو به آن ها عمل کنید.

رسم قشنگی نیست است که هر کلمه اصیل و بومی را بخواهیم به گونه ای تغییر دهیم تا فارسی یا فارسی تهرونی به نظر برسد. این اشتیاهی است که معمولا همه جا و به خصوص درمورد اسامی اماکن و مناطق مختلف رخ می دهد. از جمله این اسامی سات روآر است که به اشتباه سوادرودبار خوانده میشود که این اسم نه تنها هیچ معنایی ندارد، بلکه هیچ دلیلی نیز برای این نام گذاری وجود ندارد و به اشتباه همه جا سوادرودبار خوانده می شود.

نام درست این روستای زیبا "سات روآر" است که به درستی توسط اهالی بومی روستا تلفظ می شده و می شود.

"سات" دگرگون شده واژه سئو یا دئو و به معنی صاف و روشن است. همچنین "سا" به معنی : مانند،گونه،سایه ای گذرا است. سا به معنی زمین بی درخت نیز به کار رفته است.

سات:Saat/سئودرکا: زلال و صاف سالم، درست، پابرجا، چابک

"روآر" هم که درزبان محلی به معنی رود به کار می رود.

بنابراین می توان سات روآر را به معنی آب زلال و روشن دانست. همانطور که :

سوادکوه(سات کوه) به معنی کوه صاف و بدون درخت است.

سات آباد: از روستاهای چمستان شهرستان نور

سات خش: زمان خوش یمن که شگون خوب داشته باشد

سات سیم: آدم آراسته

ساتار: نام دهکده ای در مسیر راه قدیمی زوات به کلاردشت

ساتره: روستایی در کوهستان غرب چالوس

ساتریک: صاف، لخت، تراشیدن ساقه درخت و بی شاخ و برگ کردن آن

ازاین پس نام روستای زیبایمان را درست تلفظ کنیم: سات روآر(ساتروآر)

سات روآر(سوادرودبار)، روستایی است از توابع بخش مرکزیشهرستان سوادکوه در استان مازندرانایران.

این روستا در دهستان ولوپی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایراندر سال 1385، جمعیت آن 125نفر (44خانوار) بوده‌است.

این روستای زیبای ییلاقی و کوهستانی در 10 کیلومتری شهرستان آلاشت واقع شده است . مردمی بسیار مهربان، مهمان نواز و با سرشت پاک دارد.طبیعت بسیار دل انگیز و بکر همراه با آب سرد چشمه ها، مراتع سرسبز و محصولات محلی اعم از کره ، سرشیر (ماس سر) و... به زیبایی ها و خوبی های این روستا می افزاید . شغل اکثر مردم دامداری است و اهالی هر ساله از ابتدای بهار تا پایان تابستان در آنجا سکونت دارند و فصل های پاییز و زمستان به دلیل برف و سرمای زیاد تقریبا غیر قابل سکونت است. به نوعی می توان اظهار داشت که این روستا و مناطق اطراف آن دو فصل بیشتر ندارد. چنانچه هوا آفتابی باشد کاملا هوای تابستانی دارد با آفتاب کوهستانی سوزان و اگر هوا بارانی شود یا مه روستا را بپوشاند(که این اتفاق حتی در تابستان نیز فراوان رخ می دهد) هوا کاملا سرد و زمستانی است، به گونه ای که ناچار باید از لباس های گرم استفاده کرد و بخاری های هیزمی را آتش کرد. در فصل بهار به خصوص ماه های اردیبهشت و خرداد هوای ملایم بهاری، عطر و بوی گل های بهاری و سرسبزی دل انگیز  روستا و کوه هایی که دورتادور روستا را احاطه کرده اند هر انسانی را محو تماشای خود می کند. از مناطق زیارتی نزدیک به این روستا می توان از هلی چال و امامزاده حسن نام برد .

این روستای بسیار زیبا که بی شک در خوش آب و هوا ترین نقطه البرز واقع شده دارای پیشینه ای قوی از لحاظ اجتماعی و فرهنگی بوده و شاید جزء معدود روستاهایی در دل البرز باشد که همچنان دست نخورده باقی مانده و آثار معماری منحصر به فرد و طبیعت کوهستانی بکر آن چشم هر بیننده ای را خیره می کند   .

منازل مسکونی در اطراف رود بنا شده و رودخانه عملا روستا را به دو قسمت بالا محله و پائین محله تقسیم کرده است  .بالا محله ای ها عمدتا از تیره هفت دائی(نجفی، فرهادی) و جمشیدی بوده وپائین محله از تیره محمد آقایی(محمدی) هستند.   .

بیشتر منازل این روستا شیروانی دار وبا اسکلت چوبی یا خشتی و یا شیروانی چوبی با بدنه خشتی است که دسته دوم قدیمی تر و زیباترند.