گفته مي‌شود که بيشتر اوقات سقراط جلوي دروازه شهر آتن مي‌نشست و به غريبه‌ها خوشامد مي‌گفت.

روزي غريبه‌اي نزد او رفت و گفت:

“من مي‌خوام در شهر شما ساکن شوم. اينجا چگونه مردمي دارد؟”

سقراط پرسيد:

“در زادگاهت چه جور آدم‌هايي زندگي مي‌کنند؟؟”

مرد غريبه گفت:

“مردم چندان خوبي نيستند. دروغ مي‌گويند، حقه مي‌زنند و دزدي مي‌کنند. به همين خاطر است که آنجا را ترک کرده‌ام؟؟”

سقراط خردمند مي‌گويد:

“مردم اينجا هم همانگونه‌اند. اگر جاي تو بودم به جستجويم ادامه مي‌دادم.”

چندي بعد غريبه ديگري به سراغ سقراط مي‌آيد و درباره مردم آن سوال مي‌کند.

سقراط دوباره پرسيد:

“آدم‌هاي شهر خودت چه جور آدم‌هايي هستند؟”

غريبه پاسخ داد:

“فوق‌العاده‌اند، به هم کمک مي‌کنند و راستگو و پرکارند. چون مي‌خواستم بقيه دنيا را ببينم ترک وطن کردم.”

سقراط انديشمند پاسخ داد:

“اينجا هم همينطور است. چرا وارد شهر نمي‌شوي؟ مطمئن باش اين شهر همان جايي است که تصورش را مي‌کني؟!”