ياد بگيريم وقتي کسي با ما درد دل مي کند

شايد دنبال گوشي براي شنيدن مي گردد

بگذاريم حرف هايش را، درد هايش را بگويد.

نسخه نپيچيم برايش

خودمان را ناجي روحش نپنداريم

از حرف هايش بر عليه خودش استفاده نكنيم و اگر دوستي مان كمرنگ شد دردهايش را جار نزنيم

رازدار او باشيم

گاه هدف آدم ها از درد دل فقط گفتن حرف هاي به دل مانده است

بگذاريم آدم ها حرفشان را بزنند

خفه شان نکنيم ...لطفا

سعي كنيم سكوت كنيم و آنها را سراپا بشنويم

نقش درمانگري را به اهلش بسپاريم

اما ميتوانيم همراه دلپذيري براي اطرافيان خود باشيم، كافيست مهارت همدلي را بياموزيم...