با نزديک شدن به بهار، نوروزخوانان در مازندران، 15 روز پيش از فرا رسيدن عيد نوروز به روستاها مي‌روند و با خواندن اشعار در مدح امامان، ترانه‌هاي محلي، آغاز سال نو و خانه تکاني را به آنان مژده مي‌دهند.

نوروز خوانان چند نفر هستند که يک نفر اشعار را مي‌خواند، يک فرد ساز مي‌زند، نفر ديگر که به آن کوله‌کش يا بارکش مي‌گويند که به در خانه‌هاي مردم مي‌رود و آواز محلي مي‌خواند:

باد بِهارون بِيَمو / نِئروز سِلطون بِيَمو

مژده هادين دوستان رِ / گل بيَمو گلستون رِ

بهار آمد بهار آمد خِش آمد / علي با ذولفقار آمد، خوش آمد

نِئروزتان نِئروز ديگر / شِه ما رِ سال نِئ بووئه مِوارِک