با عرض سلام و تقدیم احترام؛
دوستان و همشهری‌های عزیز؛لازم دیدم نکاتی چند را محض درددل و تامل بیشتر با هم مرور کنیم:
این وبلاگ یک وبلاگ کاملا شخصی است که بیشتر برای معرفی روستای ساتروآر راه اندازی شده و نیازی به دریافت مجوز یا استعلام از جایی ندارد.
مدیر وبلاگ مسئول پاسخگویی به محتویات داخل وبلاگ است. و مطالبی که تحت عنوان پیام کاربران در قسمت نظرات و یادداشتها درج می‌شود، کاملا به نویسندگان آن با هویت‌های حقیقی، حقوقی و حتی مجازی مربوط است. هرچند این بخش طبق قانون وبلاگ نویسی از نظر اخلاقی و عدم توهین یا بکار بردن جملات و کلمات مستهجن، کنترل می‌شود.
بسیاری از پیام هایی که نامربوط بوده یا حاوی توهین و بی‌احترامی به شخصی بوده، تاکنون یا حذف شدند و یا اجازه درج در صفحه پیام‌ها داده نشده‌است.
اگر سری به دیگر وبلاگ‌ها و سایت‌ها، حتی سایت های رسمی و دولتی بزنیم مشاهده خواهیم کرد که معمولا مرسوم است که انواع انتقادهای حتی تند نسبت به مقامات و افراد حقیقی و حقوقی در جامعه می شود. به درست یا غلط بودنش کاری ندارم، اما مقایسه پیام های درج شده در وبلاگ حاضر نشان از آن دارد که پیام های جوانان ما خیلی هم نجیبانه بوده است و آنچنان که بعضی دوستان سروصدا بپا کرده‌اند به کسی توهین و بی‌احترامی نشده است.
باید در نظر داشته باشیم که سوال و انتقاد(حتی از نوع تندش) با توهین و بی احترامی کاملا متفاوت است. در دل انتقاد ممکن است عشق ودوست داشتن هم نهفته باشد، پس کینه ورزانه برخورد نکنیم.
پاسخگویی با برخوردهای هیجانی و واکنش‌های شدید و موضع‌گیری متفاوت است. پاسخگویی حتی با افشای اسرار و بیان همه مطالب گفتنی و ناگفتنی نیز فرق دارد.
بهتر است بجای اینکه به افراد جواب دهیم و دنبال شماره تلفن و افشای هویت و غیره باشیم، به موضوعات پاسخ دهیم. موضوعات را تجزیه و تحلیل کنیم. این نیاز به تدبیر و مدیریت کلان دارد. با سعه صدر بیشتر می توانیم به نتایج بهتری دست یابیم.
احساس بنده این است که همه دوستان از سر دلسوزی کامنت می گذارند. اگر هم پیام برخی تندتر است می توانیم با چشم پوشی و بزرگ‌منشی از آن عبور کرده و فرصتی دهیم تا همه بتوانند توانایی انتقاد کردن درست و انتقاد پذیری را کسب نمایند.
دوستان باور بفرمایید این فضا فرصت خوبی است برای تمرین گفتگو کردن از نوع درستش، فرصتی است برای مشق همدلی و احترام متقابل. چیزی که متاسفانه کمتر در بین ما وجود دارد.
اکر کمی دقیق تر نگاه کنیم، می بینیم که در همین مدت کوتاه در همین وبلاگ اتفاقات خوبی رخ داده است.ابتدا به نظر می رسید که مشکلات جدی وجود دارد ولی به تدریج که جلوتر آمدیم، ظرفیت بالایی از تعامل و گفتمان سالم در بین بیشتر افرادی که در وبلاگ یادداشت گذاشته‌اند مشاهده شد. این ظرفیت بالقوه همه اهالی و به خصوص جوان ترها است که با مدیریت و جهت‌دهی آن می توان از آن در راستای پیشرفت روستا بهره برداری کرد.
زیاد ننویسم که حرف برای نوشتن زیاد است، پس بیاییم بجای استفاده از اهر‌م‌های ناسالمی همچون توهین و بی احترامی و ارعاب و تهدید، تمرین مهرورزی و عشق و احترام به یکدیگر داشته باشیم. اینها کالاهای کمیابی هستند اما نایاب و دست نیافتنی نیستند.
نکات خاصی هم وجود دارد که سر فرصت با برخی همشهری های عزیز به‌طور خصوصی در میان خواهم گذاشت.
با آرزوی موفقیت و شادکامی برای همه عزیزان
آغاز...
مشخصات مدیر وبلاگ
عناوین یادداشتهای وبلاگ
بایگانی
دسته بندی موضوعی
