روزگار همیشه بر یک قرار نمی‌ماند!

روز و شب دارد

روشنی دارد

تاریکی دارد

کم دارد

بیش دارد

دیگر چیزی از زمستان باقی نمانده،

تمام می‌شود ، بهار می‌آید.

اسفندرو به پایان است

کاش ارمغان روزهایی

که گذشت آرامشےباشد

ازجنس خدا.

عیدواقعی ازآن

کسی است که پایان

سالش راجشن بگیرد

نه آغازسالی که ازآن بےخبراست

زندگی یک موهبت است، غنیمت است، نعمت است، قدرش را باید دانست...

این را که بفهمیم یک آرامشی می آید می نشیند توی دل آدم، توی روح و روان آدم، اصلا از یک جایی به بعد.. حال آدم خوب می شود.

سالهای زیادی باید بگذرد و از مسیرهای زیادی باید عبور کنیم تا بفهمیم تمامِ سالهایی که گذشت، درست بوده است تا ما به امروز برسیم. به این لحظه و به این دیدگاه. سالهای زیادی باید بگذرد تا خودمان را بیابیم در تمام آشفتگی هایی که تجربه کرده ایم. 

گذشته ی ما همیشه گران بهاترین بخشِ امروز ماست...

و در ادامه، هر کس باید راهش را 

اختراع کند، بسازد، بیافریند...

و معنای زندگی خویش را بیابد. 

زندگی تحت هر شرایطی دارای معناست. مهم این است که باور داشته باشیم که آمده ایم تاثیر بگذاریم و تغییر بدهیم؛ نیامده ایم که فقط «باشیم» و بودنی بدون شدن را تجربه کنیم.

توی این روزای آخرسال دو جمله

به کسی که واسمون مهمه بگیم:

- تشکربرای بودنت درسال گذشته

- آرزوبرای داشتنت درسال آینده

دوستان عزیزم؛

ممنون که هستید...

عشق و علاقه خود را همراه با حس مسئولیتی که نسبت به شناخت و آگاهی از همه چیز دارم، به شما تقدیم می کنم.